Columnist Ton

WPK/Westlandia

Columnist Ton schrijft over het heden en verleden

KWESTIE VAN GEDULD, TOT HEEL LIMBURG ROLSTOELHANDBAL SPEULT

(Westlandianen in actie op de finaleavond van de Limburgse handbaldagen 2017)

Aan beide lange zijden van de sporthal zaten de toeschouwers vijf rijen hoog. Even te voor was om de derde plaats van de 30ste Limburgse Handbaldagen gestreden. Die match werd gewonnen door het Noorse Halden Topsport. Het publiek op de eivolle tribunes had genoten van deze stevige match. Echter allen wisten: Nu ging het echt gebeuren. De omroeper had het al diverse keren luidkeels verkondigd. Om zes uur het Europese Topteam; Rolstoelhandbal Quintus in combi met 5 spelers van BFC. En hier waren de mensen van heinde en verre voor gekomen. Dit was Topsport met een grote B. Discolichten flitsten door de schemerige en broeierige hal. Daar klonken The Stones keihard door de speakers: “Start me up.”

Eenieder zat op het puntje van de banken en daar kwamen zij. Geflankeerd door een erehaag van vlaggendragers met banieren uit alle landen rolden zij de arena in. Stuk voor stuk persoonlijk aangekondigd. Na hun wedstrijd zou nog de finale van de Handbaldagen plaats vinden. Maar eenieder begreep dat men nu al iets zeer unieks en bijzonders meemaakte. De verwachtingen waren dan ook torenhoog gespannen en… zij werden volkomen waar gemaakt. De wedstrijd begon met 0-0 en liet van begin af aan alles zien wat rolstoelhandbal zo mooi maakt. De ruststand was 6-6 en het werd een Wedstrijd Story die een prachtige musical op zou kunnen leveren. Want toen het publiek in de laatste minuut onder een ovationeel applaus aftelde, hielden onze topsporters de spanning er tot het laatste fluitsignaal van Koldobieke en Tim in. Het stond exact 11-11, Limburgser kon het echt niet en iedereen had een fantastisch uurtje beleefd. Het rollenspel was tot in de puntjes perfect uitgevoerd. Er waren traditionele, spectaculaire buitelingen van Maurice en Roy, die het verschrikte publiek de adem benamen. Er waren weergaloze reddingen van keeper Arie Bombarie en zijn concullega Jaco, die als een Jekko zat te keepen.

Er waren letterlijk fraaie combinaties tussen de Quintus- en BFC-spelers.. En deze wedstrijd was echt de kers op de vlaai van deze jubileumeditie van de Limburgse Handbaldagen. Terwijl daarna nog als formaliteit de finale tussen HC Odorheiu Secuiesc en BM Benidorm gespeeld en door de laatste gewonnen werd, zaten onze helden trots en voldaan in de kleedkamer. Alwaar zij heen gevlucht waren om te ontkomen aan alle fans en wheelchairgroupies. Daar genoten zij, bescheiden als zij zijn blijven zij met beide benen op de grond staan, een patatje met en een kroketje op de houten bankjes. Waarbij zij terugkeken op een prachtige demonstratiewedstrijd.

Daarna werd de hele bende opgerold en trokken zij weer op huis aan in de wetenschap dat ook in Limburg rolstoelhandbal steeds meer een sport wordt waar men mee wegloopt.

Ton schouwer